വെറുതെ തിരഞ്ഞതാണ് ഫേസ് ബുക്കില്‍ ഡാനിയെ ..ഞാന്‍ അവസാനം ഡാനിയെ കാണുമ്പോള്‍ അവനു നാലരയോ അഞ്ജോ വയസ്സ് ..ഓര്‍മ്മയുണ്ടാവില്ല എന്നെ..ഞാനും അന്ന് അഞ്ചാം ക്ലാസ്സിലോ ആറിലോ പഠിക്കുന്നു ..ഞാന്‍ കുറെ എടുത്തു കൊണ്ട് നടന്നിട്ടുണ്ട് ..അവനു ഇഷ്ടമായിരുന്നു എന്നെ ..എന്റെ കുഞ്ഞനിയന്‍...പിന്നീടെന്തോ അവനും അവന്റെ അമ്മയും വരാതായി .ഞങ്ങളാരും അങ്ങോട്ട്‌ പോകാതെയും ആയി..വര്‍ഷങ്ങള്‍ കടന്നു പോയി..എന്റെ അങ്കിള്‍ ആന്റിയെ ഡിവോഴ്സ് ചെയ്തു അതാണ്‌ അവര്‍ വരാത്തതെന്നും ആരും അവരെ കുറിച്ച് തിരക്കാത്തതും സംസാരിക്കാന്‍ തന്നെ ഇഷ്ടപ്പെടതതെന്നും ഞാന്‍ മനസ്സിലാക്കി.അങ്കിള്‍ വേറെ വിവാഹം കഴിച്ചു ,ആന്റിയെക്കാളും സുന്ദരിയായ ഒരു സ്ത്രീയെ ..ഒരു ദിവസം ഞാന്‍ സ്കൂള്‍ വിട്ടു വരുന്ന വഴിയില്‍ ആന്റിയെ കണ്ടു .എനിക്കൊരുപാട് വലിയ വലിയ കാര്യങ്ങള്‍ ആന്റിയോട് ചോദിക്കാനുണ്ടായിരുന്നു ..പക്ഷെ ഒന്നും ചോദിയ്ക്കാന്‍ പറ്റീല ...ആന്റി എന്റെ പഠിത്തവും വീട്ടിലെ കാര്യവുമൊക്കെ അന്വേഷിച്ചു .എനിക്കറിയാവുന്നതൊക്കെ ഞാന്‍ പറഞ്ഞു .വയ്കുന്നേരം വീട്ടിലെത്തിയപ്പോള്‍ ഒരു ആവേശവും സന്തോഷവുമൊക്കെ ആയിരുന്നു ..ആരും അടുത്തയിടയ്കൊന്നും അന്റ്യെ കണ്ടിട്ടില്ല ..ഞാനാ കണ്ടത്‌ ..എല്ലാരോടും പറയണം ..അമ്മയോട് പറഞ്ഞപോള്‍ തന്നെ ആവേശം കെട്ടടങ്ങി ..നല്ലോണ്ണം വഴക്ക് കിട്ടി ..എന്തിനായിരുന്നു എന്ന് മനസിലായില്ല ..പിന്നെ ആരോടും ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല .വര്‍ഷങ്ങള്‍ കടന്നു പോയി ..സ്കൂള്‍ വിട്ടു കോളേജ് വിട്ടു ഡോക്ടറായി ..അവസാനിച്ച ബന്ധങ്ങളാണെന്ന് അറിയാമെങ്കിലും മനസ്സിന്റെ ഉള്ളില്‍ ഇപ്പോഴും അവരോടൊരു ഇഷ്ടം ..അങ്ങനെയാണ് ഫേസ് ബുക്കില്‍ ഡാനിയെ തിരയുന്നത് ..കുറെ പാട് പെട്ടു ..എങ്കിലും കണ്ടെത്തി ..അവന്‍ എന്നെ അറിയുമോ ഇല്ലയോ എന്ന് അറിയാതെ ഞാന്‍ ഒരു റിക്വസ്റ്റ് അയച്ചു.അവന്‍ ചോദിച്ചു ഞാന്‍ ആരാണെന്ന് ..ചേച്ചിയാണെന്ന് ഞാന്‍ പറഞ്ഞു നിര്‍ത്തി ..അവന്‍ വീണ്ടും വീണ്ടും ചോദിച്ചു എന്താണ് ബന്ധമെന്ന് ..അവന്റെ പപ്പയുടെ പെങ്ങളുടെ മകളാണ് എന്ന് ഞാന്‍ പറഞ്ഞു.അവന്‍ ക്ഷുഭിതനായി അതോ വിഷമിച്ചോ ..എന്റെയും എന്റെ അമ്മയുടെയും ജീവിതം ഇങ്ങനെ ആക്കിയ ആവ്യക്തിയെ... ഞാന്‍ ഓര്‍ക്കാന്‍ ആഗ്രഹിക്കാത്ത ആ വ്യക്തിയുമായി എനിക്കൊരു ബന്ധവും വേണ്ട .... ........... .....ഞാന്‍ നിന്നെ ആരുടേയും അടുത്തെത്തിക്കാനോ അമ്മയുടെ അടുത്ത് നിന്ന് പറിച്ചു മാറ്റണോ അല്ല ..ഓര്‍മയിലുള്ള ആ കുഞ്ഞനിയന്‍ എവിടെ എങ്ങിനെ എന്നറിയാന്‍ ഒരാഗ്രഹം തോന്നി മറ്റൊന്നും ഇല്ല ..ഞാന്‍ ചേച്ചിയോട് സംസാരിച്ചാല്‍ ചേച്ചി ആരോടെങ്കിലും പറയുമോ?..ഇല്ല്ല ..ആരോടും പറയരുത് പപ്പയുടെ ഫാമിലിയിലെ ആരുമായും ഞാന്‍ സംസാരിക്കുന്നതു അമ്മയ്കിഷ്ടമല്ല അപ്പൂപ്പനും ,വീട്ടില്‍ വഴക്കാവും ..ശെരി ഞാന്‍ ആരോടും പറയില്ല .ഉറപ്പു ..പിന്നെ വാതോരാതെ കോളേജിലെ കാര്യവും അവന്‍ ഗിറ്റാര്‍ വയ്കുന്ന കാര്യവും പരീക്ഷയുടെ കാര്യവുമൊക്കെ സംസാരിച്ചു....ചേച്ചി ഇതാരോടെങ്കിലും പറയുമോ ?ഇല്ല ..ഇത്ര പേടിയാണെങ്കില്‍ എന്നോട് മിണ്ടണ്ട ..ഒന്ന് കാണണം എന്നേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു എനിക്ക് ..വല്ലപ്പോഴും ഒന്ന് വിളിച്ചാല്‍ മതി ..പേടിയാണെങ്കില്‍ അതും വേണ്ട ...എനിക്ക് പേടിയാ ചേച്ചി ...ശെരി സാരമില്ല ....അങ്ങനെ ഡാനി പിന്നെയും ആള്‍ക്കൂട്ടത്തില്‍ പോയി മറഞ്ഞു ..എന്നെങ്കിലും ഡാനി അവന്റെ അച്ഛനെ തേടി വരുമെന്നും മക്കളില്ലാത്തതിനാല്‍ അന്ന് കൂടെ നിര്‍ത്താമെന്നു കണക്കുകൂടിയിരിക്കുന്ന സ്വാര്‍ത്ഥ മനസ്സുകള്‍ക്ക് പിടി കൊടുക്കാതെ ജീവിതത്തില്‍ ഒറ്റപെട്ടു പോയ അവന്റെ അമ്മയുടെ കൈ മുറുകെപ്പിടിച്ചു അവന്‍ നടന്നു ..എന്നെ വിസ്മയിപ്പിച്ചുകൊണ്ട്‌ എന്നെക്കാളേറെ വളര്‍ന്നുകൊണ്ട് .....
Thursday, February 14, 2013
Tuesday, February 12, 2013
വീര്‍പ്പുമുട്ടലുകളുടെ വാര്‍ഡ്‌
സ്ത്രീകളുടെ വാര്‍ഡ്‌ ..ഗര്‍ഭിണികളുടെ എന്നും പറയാം കാരണം ഏറെയും ഗര്‍ഭിണികള്‍ തന്നെയാണ് ..ആശുപത്രിയില്‍ ആണെങ്കിലും വളരെ സന്തോഷമായി കാണപ്പെടുന്ന "രോഗികള്‍ " ..ഒരു കുഞ്ഞു ജനിക്കാന്‍ പോകുന്നതിന്റെ സന്തോഷം ..അമ്പരപ്പ് ..എന്തെല്ലാമോ വികാരങ്ങള്‍..വൈകുന്നേരമാകുമ്പോ
ആശ്വസിപ്പിക്കാന്‍ എനിക്ക് വാക്കുകള്‍ കിട്ടീല ..ഞാന്‍ അവരോടൊപ്പം കുറച്ചു നേരം ഇരുന്നു ...പിന്നില്‍ വീട്ടില്‍ കുഞ്ഞു പിറക്കുന്നതിന്റെ സന്തോഷ ആവേശ ആരവങ്ങള്‍..... മനസ്സിന്റെ മുറിവുകളും ശരീരത്തെ കാര്‍ന്നു തിന്നുന്ന രോഗങ്ങളും ജീവിതത്തെ പകുത്തെടുക്കുമ്പോള്‍ ഇവരുടെ വികാരങ്ങളെ ഒന്ന് മരവിപ്പിച്ചു കൊടുക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞിരുന്നെങ്കില്‍ ......ബാഗുമെടുത്തു സന്തോഷവും ദുഖവും വീര്‍പ്പുമുട്ടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന ആ വാര്‍ഡില്‍ നിന്ന് ഞാന്‍ നടന്നു നീങ്ങി ,വികാരങ്ങളെ മരവിപ്പിക്കുന്ന മരുന്ന് തേടി .....
Subscribe to:
Posts (Atom)